Αξιοθέατα
Στο απομακρυσμένο νοτιοανατολικό κομμάτι της Κρήτης συναντιούνταιθ αρμονικά οι αντιθέσεις: το βουνό με τη θάλασσα, το άγριο με το ήμερο τοπίο, οι παραδοσιακοί οικισμοί με τις παραδεισένιες παραλίες, οι τραχιοι ορεινοί όγκοι με απόκρημνα φαράγγια και οι εύφοροι κάμποι με καταπράσινους ελαιώνες και αμπέλια. Η άγρια φύση κι οι φιλόξενοι κάτοικοι.
ΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΗΡΟ:
ETIA: εγκαταλειμένος οικισμός που άκμασε κατά την Ενετοκρατία. Επισκεφθείτε την Ενετική έπαυλη το πιο σημαντικό ιδιωτικό ενετικό κτίσμα της κρητικής υπαίθρου. Χτίστηκε τον 15ο αιώνα από τον φεουδάρχη γαιοκτήμονα Pietro di Mezzo. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ονομάστηκε «ΣΕΡΑΓΙΟ» γιατί έμεναν εκεί Τούρκοι αξιωματούχοι. Υπάρχουν και δύο πολύ όμορφες εκκλησίες, της Παναγίας και της Αγ. Αικατερίνης που σίγουρα ενδιαφέρουν τον επισκέπτη.
ΧΑΝΔΡΑΣ: Γραφικό χωριό με παραδοσιακή αρχιτεκτονική και πλήθος ανεμόμυλων. Εξαιρετικό, όμορφο το καμπαναριό της εκκλησίας. Το χωριό διαθέτει λαογραφικό μουσείο.
ΒΟΪΛΑΣ: 500 μόνο μέτρα από τον Χανδρά βρίσκεται αυτός ο εγκαταλειμένος οικισμός. «Βόϊλας» στα βυζαντινά χρόνια σήμαινε «ευγενής». Κάποια κτίσματα διατηρούνται αρκετά καλά. Ξεχωρίζει όμως ο βενετσιάνικος πύργος του χωριού και η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου.
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΔΕΣ: Γραφικό χωριουδάκι με μινωικό οικισμό στη θέση «Μοναστηράκι» και μινωικό ιερό κορυφής στη θέση «Αη Λιας».
ΖΗΡΟΣ: Το πιο μεγάλο χωριό της περιοχής, όπου μπορείτε να το περπατήσετε, περιδιαβαίνοντας τα ωραία του σοκάκια και θαυμάζοντας τις ωραίες βυζαντινές εκκλησίες του. Είναι χτισμένο στη βόρεια πλευρά ενός κατάφυτου πανέμορφου κάμπου γεμάτου αμπελώνες. Υπάρχουν πολλά αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά ίχνη αλλά δεν έχει γίνει καμιά συστηματική κι ολοκληρωμένη ανασκαφή τους. Πολύ ενδιαφέρον έχει η βυζαντινή τοιχογραφία στην Αγ. Άννα του 14ου αιώνα.
ΧΑΜΑΙΤΟΥΛΟ: Στην μέση της εντυπωσιακής πραγματικά διαδρομής προς τον Ξερόκαμπο συναντάμε ένα μικρό όμορφο χωριουδάκι με λιγοστούς κατοίκους (σ’ αυτό το σημείο για τους λάτρεις της περιπέτειας – φυσικά αν διαθέτετε και το κατάλληλο όχημα για τον απότομο χωματόδρομο- υπάρχει η διασταύρωση για το γραφικό κόλπο της Αγ. Ειρήνης).
Και στο τέλος του «φιδίσιου» ελικοειδούς δρόμου απλώνεται ο Ξερόκαμπος με τις καταγάλανες παραλίες του και τα νησιά των Καβάλων να δεσπόζουν στην μεγαλύτερη από αυτές, την Μαζιδά Άμμο, εκεί θα συναντήσετε τελειώνοντας την εντυπωσιακή κατάβαση, το συγκρότημα μας, το NATICA MARE VILLAS.
ΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΑΚΡΟ:
ΑΝΩ ΖΑΚΡΟΣ:πανέμορφο γραφικό χωριό με δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Με όμορφη φύση, στο φαράγγι που βρίσκεται δυτικά του χωριού με τις πηγές που παλιότερα κινούσαν 12 παραδοσιακούς νερόμυλους. Από πλευράς αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, υπάρχουν δύο ιερά κορυφής στην Βίγλα και το Τράσταλλο.
ΦΑΡΑΓΓΙ ΝΕΚΡΩΝ: Στη μέση της διαδρομής Άνω προς Κάτω Ζάκρο βρίσκεται η είσοδος του Φαραγγιού των Νεκρών. Ονομάζεται έτσι διότι υπάρχουν αρκετοί τάφοι μινωικής περιόδου στις σπηλιές των απόκρημνων πλαγιών του. Η κατάβαση του είναι βατή και διαρκεί μια ώρα περίπου.
ΚΑΤΩ ΖΑΚΡΟΣ: H Ζάκρος ξεχωρίζει για την άγρια ομορφιά της φύσης της και φυσικά γιατί εκεί βρίσκεται το τρίτο σημαντικότερο ανάκτορο των μινωικών χρόνων. Καταλαμβάνει 8.000 τμ, έχει δύο ορόφους και 300 περίπου δωμάτια. Χρησιμοποιήθηκε από το 1600 ως το 1500 πΧ που καταστράφηκε το πιθανότερο από έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Δε ξαναχτίστηκε ποτέ. Όμως τα χρόνια της ακμής του η περιοχή χαρακτηρίστηκε από μεγάλη ανάπτυξη του εμπορίου και της βιοτεχνίας.
ΚΑΡΟΥΜΕΣ:Όμορφη απόμερη παραλία με αρχαίο λατομείο. (Υπάρχει και μονοπάτι από τη Ζάκρο 5,5 χλμ για τους περιπατητές).
Αποστάσεις
Το συγκρότημα NATICA MARE VILLAS βρίσκεται στην περιοχή Ξερόκαμπος, 47 χλμ νότια της Σητείας, 103 χλμ νοτιοανατολικά του Αγ. Νικολάου και 65 χλμ ανατολικά της Ιεράπετρας.
Παράδοση
Στην καθημερινή ζωή των κατοίκων αναβιώνουν έθιμα στις πολυάριθμες γιορτές κα πανηγύρια όπου κανείς γνωρίζει την μουσική και λαϊκή λογοτεχνική παράδοση της Κρήτης. Υπάρχει μεγάλη καλλιτεχνική παραγωγή σε διαφορους τομείς παραδοσιακής τέχνης όπως: χρυσοχοϊα, ξυλογλυπτική, υφαντουργία, μεταλλοτεχνία.
Φύση
Ένας τόπος γοητευτικός μέσα από τις αντιθέσεις του. Διασχίζοντας τον καταπράσινο κάμπο του Ξεροκάμπου κατάφυτη από ελαιώνες, από τη μια πλευρά η καταγάλανη ή βαθιά μπλε θάλασσα ανάλογα την εποχή, με τις δαντελωτές παραλίες κι από την άλλη πιο σκληρά χρώματα, ένα φαράγγι που ανοίγει και το μάτι ταξιδεύει ανεβαίνοντας προς τους άγριους επιβλητικούς ορεινούς όγκους γεμάτους σπηλιές. Αυτός ο τραχύς κι όμορφος τόπος έλκει τον άνθρωπο με τρόπο μαγικό. Είτε τον ντόπιο, που δούλεψε αυτή την σκληρή γή και την μεταμόρφωσε σε ελαιώνες κι αμπέλια, έχτισε πανέμορφους οικισμούς και ξωκλήσια, είτε τον ταξιδιώτη που γοητεύεται να τον ανακαλύψει.
Παραλίες – Αξιοθέατα
Ο Ξερόκαμπος είναι ένας ξεχωριστός τόπος διακοπών. Έχει πανέμορφες δαντελωτές παραλίες για 5 χλμ περίπου. Ανοικτοί κόλποι με γαλαζοπράσινα νερά, και χρυσή άμμο, όρμοι με ψιλό βοτσαλάκι , αλλά με μια διαυγέστατη διάφανη θάλασσα και βυθό που βαθαίνει σιγά σιγά.
Η πιο μεγάλη παραλία, η «Μαζιδά Άμμος» βρίσκεται μπροστά από τις βίλες μας. Είναι μια υπέροχη μεγάλη παραλία με ψιλή άμμο και καταγάλανα νερά, που τα στολίζουν οι βραχονησίδες Καβάλοι. Το όνομα της «Μαζιδά» είναι παραφθορά του «Μάνα Γή». Ανατολικά προστατεύεται από το ακρωτήριο Τραχηλας στην άκρη του οποίου υπάρχει μια σπηλιά φώκιας. Ο Κουστώ πέρασε ένα καλοκαίρι του εκεί στην παραλία. Δυτικά υπάρχει το λιμανάκι Αμάτου.
Ανατολικότερα της μεγάλης παραλίας, βρίσκεται ο οικισμός του Ξεροκάμπου. Στο ύψωμα «Φαρμακοκέφαλο» βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγ. Νικόλα και τα ερείπια της ελληνικής πόλης Άμπελος που ιδρύθηκε τον 5ο πΧ αιώνα κι υπήρξε εμπορικός κόμβος.
Δύο πανέμορφες παραλίες που αξίζει να επισκεφτεί κανείς κατηφορίζοντας το ύψωμα αυτό, (η μια, η επονομαζόμενη «Άργιλος» λόγου του εδάφους της, δέχεται επισκέπτες που απολαμβάνουν το μπάνιο τους και το … λασπόλουτρο τους και μάσκα ομορφιάς).
Ο οικισμός είναι διάσπαρτος από οικήματα ανάμεσα στους ελαιώνες μέχρι τη θάλασσα. Υπάρχουν όμορφες οικογενειακές ταβέρνες από την ενδοχώρα ως την παραλία με νόστιμο φαγητό. Στην αμμουδιά ανθίζουν τα προστατευόμενα κρινάκια.
Συνεχίζοντας την πορεία μας προς τα ανατολικά μπροστά μας απλώνεται η εντυπωσιακή Αλατσολίμνη, μια αλυκή απ ‘ όπου οι κάτοικοι μάζευαν αλάτι ως το 1965. Εκεί μαζεύονται Φλαμίγκος στα ρηχά της νερά.
Δυτικά και για όποιον διαθέτει πλωτό σκάφος υπάρχει το Κουφονήσι στην πραγματικότητα όχι ένα αλλά μια συστάδα νησιών με πλούσια ιστορία.
Η περιοχή έχει πολλά φαράγγια: το φαράγγι Ξερόκαμπος, Ζήρος, το Λαμνων, άγριας ομορφιάς με δίωρη κατάβαση, μέτριας δυσκολίας, το φαράγγι Αγ. Ειρήνης-Ζήρου (στην ουσία είναι δύο φαράγγια παράλληλα, το δυτικότερο πιο επικίνδυνο και δύσβατο) και τέλος το φαράγγι Κατσουνάκι, ένα εύκολο φαράγγι που καταλήγει στην πανέμορφη παραλία της Αλώνας ή Κατσουνάκι. Είναι μια καλά κρυμμένη παραλία περιτριγυρισμένη από σπηλιές, όπου καταφεύγουν χελώνες για να γεννήσουν τα αυτά τους.
